Haags Kinderbeschermingsverdrag (HKBV'96)
Alle IPR-aspecten over het onderwerp ‘ouderlijke verantwoordelijkheid’Kinderbescherming in internationaal perspectief
Gezag in Internationale gevallen
Twijfelt u over de vraag of u gezamenlijk met het gezag over uw kind bent belast, omdat het kind in het buitenland is geboren? Of is er sprake van kinderbeschermende maatregelen, terwijl het kind niet in Nederland woont maar wel hier verblijft? Wij kunnen deze vragen beantwoorden op basis van het Verdrag inzake de bevoegdheid, het toepasselijke recht, de erkenning, de tenuitvoerlegging en de samenwerking op het gebied van ouderlijke verantwoordelijkheid en maatregelen ter bescherming van kinderen, kort gezegd het Haags Kinderbeschermingsverdrag 1996 (HKBV’96).
Het begrip ouderlijke verantwoordelijkheid
Het Haags Kinderbeschermingsverdrag 1996 (HKBV’96) geeft een duidelijke definitie van het begrip ‘ouderlijke verantwoordelijkheid’, wat niet alleen het gezag van de ouders en verblijf- en bezoekrechten bevat, maar ook voogdij, plaatsing van kinderen en de kafala. Het HKBV’96 werd ondertekend in Den Haag tijdens de derde Haagse Conventie op het gebied van privaatrecht voor kinderen in 1996. Het verdrag heeft een veel ruimer toepassingsgebied dan het Eerste Verdrag over internationale ontvoering (1980) en het Tweede Verdrag over internationale adoptie (1993).
Internationale verhuizing en gezag
De titel zegt het al, het verdrag gaat over de internationale bescherming van kinderen. Het verdrag wijst onder meer de rechter aan die over het kind met beslissen en kan het verdrag vragen over de erkenning en tenuitvoerlegging van internationale beslissingen beantwoorden. Zo bevat het verdrag een regeling waardoor een ouder de ouderlijke verantwoordelijkheid nooit automatisch kan verliezen door een Internationale verhuizing.
Lidstaten bij het Haags Kinderbeschermingsverdrag (HKBV’96)
Tot de lidstaten bij dit verdrag behoren de meeste landen van de EU, waaronder Denemarken. Andere lidstaten zijn onder meer het koninkrijk Marokko, Australië, Oekraïne en de Russische Federatie. De Verenigde Staten van Amerika hebben het verdrag wel ondertekend, maar niet geratificeerd. Dit betekent dat het Verdrag nog niet van toepassing is in Amerika.
Toepassingsgebied
Het verdrag is van toepassing op alle kinderen vanaf hun geboorte tot hun 18e verjaardag. Dit in tegenstelling tot het HKOV’80, dat van kracht is voor kinderen tot hun 16e levensjaar. Ongeboren kinderen worden dus niet beschermd door het verdrag. Praktisch is het Verdrag van groot belang omdat het de erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen over ouderlijke verantwoordelijkheid regelt.
Bevoegdheid
Het Haags Kinderbeschermingsverdrag (HKBV’96) schept duidelijkheid, doordat het regels geeft over de vraag welke rechter beslissingen kan nemen over het kind waar het gaat om de ouderlijke verantwoordelijkheid. Denk hierbij bijvoorbeeld aan een voorlopige ondertoezichtstelling in het geval het kind ernstig in zijn ontwikkeling wordt bedreigd. Naast het Verdrag, blijven voor de EU lidstaten de bepalingen van de Verordening Brussel II ter gelden.